De sleutel die de deur open deed naar....

Gepubliceerd op 5 augustus 2024 om 08:00

Ik kwam in contact met deze vrouw, toen ik haar de eerste avond sprak hebben we uren gesproken over in wereld die voor mij heel erg spannend was, namelijk de geestelijke wereld waarin satan ook een rol speelt. Waar ik dus in mijn jeugd gedag tegen gezegd had omdat ik er niets van begreep, ging door de gesprekken die ik met haar had langzaam de deur weer open, ik durfde te vertellen over de dingen die ik soms bij mensen waarnam. Ik zette diepe geheimenissen in het licht en ik merkte dat de adem van Ruach en het leven mijn hart wilde binnen gaan. Zoals mijn schilderwerk ook laat zien, het witte is vol met leven en bloedaderen. God wilde naar binnen, mijn hart gaan helen. Deze vrouw is een goede vriendin van mij geworden.

Deze vriendin heeft mij in contact gebracht met een andere vrouw, zij is door de jaren heen voor mij zoals David en Jonathan in 1 Samuel 18:1 geworden. 

[1] Het gebeurde, toen David met Saul uitgesproken was, dat Jonathan met hart en ziel aan David verbonden raakte. Jonathan had hem lief als zichzelf.

Nu staat zij het dichtst bij mijn hart en door de leiding van de Heilige Geest kan zij op de meest diepe verborgen plekken komen. 

De eerste keer dat ik bij haar kwam, had ik enorme weerstand en hoge spanning en ik sprak dit naar haar uit: ik moet hier niet zijn, dat gevoel heb ik. Ze zei: ik denk dat satan niet wil dat je hier bent. Dood eng vond ik het dat ze dat zei en ik merkte angst, ik zei tegen haar: ik wil het hier niet over hebben. Nu kunnen we erom lachen, want het is hem niet gelukt de vriendschap te breken.

Ook ben ik met deze vriendin stukken uit mijn verleden door gegaan die mij ontzettend kapot gemaakt hebben, Zij leerde mij hoe ik met waarheid vanuit het woord en gezonde nieuwe kaders kon gaan leven en reageren op de trauma die  ontstaan was. Ik leerde dat ik mijn diepste angsten mocht delen. Dat ik de grootste leugens mocht uitspreken, dat ik kapot kon gaan waar ze bij was want ze leerde me wat (en dat zij) veilig is. Ze leerde me hoe ik in het hier en nu kon blijven terwijl het beschadigde kind in mij wilde vluchten (dissociëren) van de diepste pijnen en trauma. Hoe ik de regie als volwassenen zelf kon blijven houden over mijn leven. Ze is er altijd geweest op de allerzwartste momenten in de heling die ik doorging, God gaf haar op mij pad en stroomde op deze manier door haar heen tot heling. Ik heb menig relatie's en vriendschappen verloren in het verleden, hierdoor was mede verlatingsangst ontstaan. Deze verlating angst bouwde zich op ook naar haar toe. Ik leerde dat ik dit  mocht uitspreken dat ik hier zo bang voor was. Ik weet daarom nu, dat onze vriendschap zo sterk is dat enkel ziekte en dood het zou kunnen scheiden in deze wereld en dat is mijn vertrouwen dat ik opnieuw heb gekregen.

Ik ben in deze jaren bevrijd van: onreinheid, manipulatie, zelfdoding, depressie en jaloezie en ik denk inmiddels ook van verlatingsangst, omdat ik vertrouwen heb dat God onze vriendschap en andere vriendschappen leid. Dat laat Hij elke keer weer zien. 

Ik heb hiernaast een stevig netwerk gekregen waarin nog veel meer vriendinnen en vrienden zijn gekomen die allemaal stuk voor stuk hebben geholpen in mijn helingproces, waar ik ontzettend dankbaar voor ben.

Volgende week de laatste blog in deze reeks over mijn (gebroken) hart.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.